இந்திய தேசமே குலுங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. ஏன் குலுங்கி அழுது கொண்டிருக்கிறது. எங்கள் கண்களில் இரத்தம் வழிகிறது. இதயம் வலியால் துடிக்கிறது. சாவைத் தள்ளி வைக்க மருத்துவரை அணுகலாம். மருத்துவரையே சாகடித்தால் எங்கே போய் முட்டிக் கொள்வது. அதுவும் துடிக்க! துடிக்க! இரத்த நாளங்கள் வெடிக்க! இயற்கைக்கு மாறான வன்புணர்வு. வெறிநாய்களிடம் சிக்கிய குழந்தையைப் போல அங்கங்கள் சிதைக்கப்பட்டு அந்த மகளை இந்தியத்தாய் கையில் அள்ளி இருக்கிறாள்.

கொல்கத்தா என்றாலே குலை நடுங்குது. விவிலியத்தில் இயேசுவைக் கழுவேற்றிய இடம் கொல்கதா.. அதாவது அதற்கு மண்டை ஓடு என்று பெயர் அந்த இடத்திற்குத்தான் வந்துவிட்டோனோ என்று என் உடல் நடுங்குகிறது.

இதயம் இருப்பவர்கள் இதனை வாசிக்க வேண்டாம் அவ்வளவு கொடூரமான நிகழ்வு இது. இந்த மருத்துவமனை இந்தியாவின் முக்கியமான நகரங்களில் ஒன்றான கொல்கத்தாவில் அரசின் நேரடிப் பார்வையில் இயங்குகிறது ஆயிரக் கணக்கான நோயாளிகள் வந்து போகின்ற இடம். மக்களின் நம்பிக்கையில் மரணத்தை மாற்றி எழுதும் ஆலயம் இது. இங்கு மருத்துவர்கள் தான் மனித உருவில் நடமாடும் தெய்வங்கள் என்று மக்கள் நம்புகிறார்கள்.

இங்கு ஒரு கருத்தரங்கு அறை. அதில் 38 மணி நேரம் மனிதர்களுக்கு இடைவிடாமல் சேவை செய்த ஒரு பயிற்சி மருத்துவர் குரங்கு கையில் கிடைத்த பூமாலை போய் கசக்கி வீசப்பட்டு கிடக்கிறார்கள். துணியால் மூடப்பட்டிருக்கிறது.

நடந்தது என்ன? என ஆய்வு செய்யும் போது பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாக்கப்பட்டு இறந்திருக்கிறார்கள். உடம்பில் ஆண்களின் திரவம் 150 ML இருந்ததாக கண்டறியப்பட்டுள்ளது. நமது தேசத்தில் ஒருமுறை ஒருவனுக்கு 10 MLலிருந்து அல்ல 15 ML வரை என்று கணக்கிட்டால் எத்தனை மிருகங்கள் எத்தனை முறை எறிமிதித்திருக்கும் எண்ணிப்பாருங்கள்?

ஒரு பெண் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாகும்போது அவள் கால்கள்தான் தடுப்புச்சுவர். எனவே அவள் தடுக்கும் போது அவளை இடுப்பில் ஏறி நின்று மிதித்து உடைத்துக் கால்கள் இணைய முடியாதபடி செய்த போது அவள் கதறி இருக்கிறாள். தடுக்கவும் முடியாமல், வலியை பொறுக்கவும் முடியாமல் அவள் தடுமாறும்போது அந்தக் கொடியவர்கள் ஈவு இரக்கமின்றி அவளைச் சிதைத்திருக்கிறார்கள். கண்கள் தாக்கப்பட்டு இரத்தம் கசிந்திருக்கிறது. உடல்கள் மற்றும் உதடுகள் கடிக்கப்பட்டு ¼ கிலோ சதைகள் உடம்பிலிருந்து உதிர்ந்திருக்கிறது. மார்புப் பகுதிகளில் ஏறிமிதித்து நரம்புகள் நொறுக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதில் பெரிய கொடுமை என்னவென்றால் அவள் இறந்த பின்னும் பிணத்தைக் கூட அவர்கள் விட்டுவிடாமல் உறவு கொண்டிருக்கிறார்கள். இன்னமும் எவ்வளவோ கொடுமைகள்… அதை என்னால் சொல்ல முடியவில்லை. இதயம் வலிக்கிறது. வார்த்தைகள் வர மறுக்கிறது. நா தழு தழுக்கிறது. மன்னித்துவிடுங்கள் முடியவில்லை. வேண்டாம் விட்டுவிடுங்கள்.

ஏன் இவ்வளவு அக்கிரமம்? அரக்கத்தனம்? அயோக்கியர்களின் ஆட்டம். ஒரு சதிகாரக் கும்பலை ஒரு சமூக அக்கறை கொண்ட பெண் எதிர்த்ததனாலா? காரணம் என்ன? அங்கிருப்பவர்களிடமே கேட்டுப்பார்த்தேன். சுடுகாட்டைத் தோண்டும்போது பிணங்கள் வருவதுபோல அவர்களிடம் கேட்க கேட்க அவர்களின் பாவங்கள்தான் என்னிடம் பகிரப்பட்டது.

அரசு மருத்துவமனையில் சட்ட விரோதச் செயல்கள் நடைபெறுகிறது. சமூக விரோதிகளின் கூடாரமாக அது மாறியிருக்கிறது. பணத்தாசை பிடித்த பேய்கள் அங்கு உலவியிருக்கிறது. தசைகள் தின்னும் கழுகுகள் மனித உருவில் மக்களோடு கலந்திருக்கிறது.

விலை குறைந்த மருந்துகள் விற்பனையில் கொள்ளையடிக்கப்பட்டிருக்கிறது. காலாவதியான மருந்துகள் கள்ளச்சந்தையில் அரங்கேறி இருக்கிறது. உறுப்புகள் களவாடப்பட்டிருக்கிறது. உயிர்கள் பேரம் பேசப்பட்டிருக்கிறது. பிணங்களுக்கு அறுவைச் சிகிச்சை செய்யப்பட்டு இருக்கிறது. உயிரோடு வந்தவர்கள் உறுப்புக்காகப் பிரிக்கப்பட்டு பிணமாகப் அனுப்பப்பட்டிருக்கிறார்கள். மருத்துவ மாணவர்களுக்கு போதைப் பொருட்கள் புழங்கப்பட்டு இருக்கிறது. பலருக்கு பாலியல் வன்கொடுமை நடந்துள்ளது. எதிர்ப்பவர்களுக்கு மலர் வளையம் வைத்திருக்கிறார்கள். இவையெல்லாம் ஆங்காங்கு நின்றவர்கள் புலம்பிக் கொண்டிருந்ததை காதுகளில் கேட்டபோது தெரிந்தது.

இந்தச் சதிச் செயல்களுக்கெல்லாம் சாத்தான் அந்தக் கல்லூரி முதல்வர் என்கிறார்கள். இளம்வயதிலேயே மிகப்பெரிய பதவி, யாரும் எதிர்த்துக் கேட்க முடியாதபடி அரசியல் செல்வாக்கு தவறுகளில் இருந்து தப்பிக்கச் சட்டமும் காப்பாற்ற அரசியல்வாதிகளும் இருந்ததால் அந்த வக்கிர மிருகத்திடம் பலர் வசமாக மாட்டிக் கொண்டார்கள்.

ஏன் அவரைச் சந்தேகப் படுகிறார்கள் என்று விசாரித்தால் இறந்தவுடன் இந்த சஞ்சய் கோஷ் அதனைத் தற்கொலை என்று பெற்றோர்களுக்கு அறிவித்தான். ஊடகத்திற்கு இவர் ஏன் அந்த மருத்துவர் இரவு நேரத்தில் கருத்தரங்கு அறைக்குச் செல்ல வேண்டும் எனக் கேள்வியும் வைத்தான். பலமுறை இலஞ்சம் வாங்கியதாக பணிநீக்கம் செய்யப்பட்டான். பல இடங்களுக்கு மாற்றப்பட்டும் செல்லாமல் இந்த இடத்திற்கே அரசியல் செல்வாக்கால் வந்தவன். தற்போது அவனே ராஜினாமா செய்யும்போதும் அரசு அவனுக்கு மாற்றம் கொடுத்து மகிழ்வித்தது. தகுதிக்கு மீறிய பதவியும் செல்வாக்கும் அவனை தறிகெட்டு வாழ விட்டுவிட்டது.

காற்றுவாக்கில் ஒரு செய்தி இங்கு ஒரு அறையில் வைத்து ஆபாசம் படம் எடுத்து விற்றார்களாம். பிணத்தோடு உறவு கொள்ள வைத்து முகத்தை மாற்றி விற்பார்களாம். நடிக்க வரவேண்டியவர்கள் வரவில்லை என்றால் இங்குள்ளவர்களை மிரட்டிப் பணியவைப்பார்களாம்? இது எனக்கு அதிர்ச்சியைத் தந்தது.

எதற்கு இந்த அரசியல்? ஏன் அந்த முதல்வரைக் காப்பாற்ற வேண்டும்? எதற்கு மருத்துவர்கள் போராட்டத்தில் குண்டர்கள் இறங்கி கலாட்டா செய்ய வேண்டும்? அவசர கதியில் அங்குள்ள அறைகள் ஏன் புதுப்பிக்கப்பட வேண்டும்? தண்டனை கொடுக்க வேண்டிய முதல்வர் களத்தில் இறங்கி என் போராட வேண்டும்? அவர் யாருக்கு எதிராக அதாவது அவருக்கு எதிராக அவரே போராடுகிறாரா? எனப்பல கேள்விகள் எழுப்பப்படுகிறது. இச்சூழலில் இதனைச் சரியாகக் கையாளாத காவல்துறையினர், அரசு அதிகாரிகள் தானே மாற்றப்பட வேண்டும். ஏன் மருத்துவர்கள் 42 பேர் மாற்றப்பட்டார்கள்? எனப் பல கேள்விகள் மனதிற்குள் வந்து போகின்றன? இதில் இரண்டு முக்கியமான மருத்துவர்கள் சங்கீதா பால், சுப்ரியா தாஸ் இவர்களின் பிண்ணனி என்ன?

இப்போது குற்றவாளி சந்தீப் ராய் குற்றம் செய்து விட்டும் அவன் நிம்மதியாகச் சாப்பிட்டு தூங்கினான் என்றால் அவன் பிணத்தோடு உறவு கொண்டவன். இல்லையென்றால் பாலியல் வன்கொடுமை செய்தால் அப்பெண் போராடும் போது அவன் மீதும் கீறல் விழாமலா இருந்திருக்கும்? அவன்மீது எந்தக் கீறலும் இல்லை. வழக்கம்போல் பிணம் கிடக்கிறது. புரண்டு கொள் என்று தின்ன நாய்கள் சொன்னதைக் கேட்டு எச்சில் தட்டை எடுத்து நக்கியவன். இப்போது யாருக்காகவோ, எவருக்காகவோ, தன்னைக் குற்றவாளியாக்குகிறான். காப்பாற்றுவார்கள். அந்தக் கயவர்கள் என்று நம்புகிறான். பிணத்தோடு உறவு கொண்டதால் தான் பிரச்சனை இல்லை என்று பதட்டம் இல்லாமல் அவன் படுத்து உறங்கியிருக்கிறான். திட்டமிட்டபடி அவனை மாட்டிவிட்டு திமிர் பிடித்த அந்தக் கயவர்கள் தப்பிக்க நினைத்திருக்கிறார்கள்.

கனத்த இதயத்தோடு கண்திறந்து பார்க்கிறேன். இதில் மருத்துவர்கள், அதிகாரிகள், அரசியல்வாதிகள், கள்ளச்சந்தையர்கள், உடல்பசி தேடுவோர் என பலர் இருக்கிறார்கள். மனசாட்சி உள்ளவர்களே மனித வேட்டையாடத் தொடங்குங்கள். திட்டமிட்டுப் படுகொலை செய்த இந்தத் தேவி…ப் பயல்களைத் தீர்த்துக் கட்டுங்கள். உயிரோடு அவர்களைப் பிடித்து உடற்கூறு ஆய்வு செய்யுங்கள். அந்தத் தோழியின் உடம்பை உடற்கூறு செய்த மருத்துவர்களிடமே இந்த மிருகங்களைக் கொடுங்கள் அவருக்குத்தான் இந்த வலி புரியும்.

இந்த மனித மிருகங்களை அழிப்பதை எந்த மகான்களும் தடுக்க வேண்டாம். உயிர்வதை வேண்டாம் என்று உரக்கச் சொன்னவர்கள் உங்கள் கருத்தை கொஞ்சம் ஒத்திவையுங்கள். மனித உருவில் ஏன் மிருகங்களை நடமாட விடுகிறீர்கள். அது மனிதர்களை அழிக்கிறதல்லவா? இந்தக் கயவர்களை கண்டதும் சுட்டுவிடுங்கள் இல்லையென்றால் கண்டதுண்டமாய் வெட்டி எறியுங்கள். இல்லையென்றல் எங்கள் கருப்பையை காலி செய்யுங்கள். ஏனென்றால் எங்கள் கருப்பையில் இன்னும் பெண் குழந்தைகள் பிறக்கத்தானே செய்யும்! இந்தப் பிணந்திண்ணிகளுக்கு நாங்கள் திண்ணக் கொடுக்கவா? பெண்பிள்ளையை பெற்றவனே அடிவயிற்றின் ஆதங்கம் இது. அகிலமே என் வலியை வாங்கிக் கொள். முடிவு உன் கையில் முடிக்கிறேன் நான்.

“உன் உறுப்பு…
பிறருக்கு இடையூறாய்
இருந்தால்… அதை
வெட்டி எறிந்துவிடு.. இல்லை
சுட்டுத் தொலையுங்கள்”